วันนี้เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่า การออกมาหาซื้อกับข้าวที่ Supermarket เช่นที่เคยทำประจำทุกอาทิตย์ มันช่างลำบากยากเย็นเสียนี่กระไร ไอ้โน่นหมด ไอ้นี่หมด สินค้าตามชั้นวางแทบไม่เหลือให้หยิบจับจ่าย นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ Unseen จริง ๆ ปลากระป๋องไ่ม่ว่าจะเป็นยี่ห้ออะไร หมดเกลี้ยง ถ้าหลงเหลือก็เป็นประเภทกระป๋องบุบบิบบู้บี้ น้ำดื่มบรรจุขวดหมดเกลี้ยง ไข่ไก่ไม่มีเหลือหลอแม้แต่เงาก็ยังไม่เห็น นี่มันอะไรกัน คนกรุงกลัวน้ำท่วมจนต้องกักตุนเสบียงอาหารไว้กินยามยากกันขนาดนี้เชียวหรือ
ที่บ้านเป็นลูกค้าประจำของน้ำดื่มยี่ห้อหนึ่ง โดยพนักงานจะเข้ามาส่งทุกอาทิตย์ แต่มาวันนี้ SMS ( ทันสมัยจริง ๆ ) มาบอกว่าขอหยุดส่งเนื่องจากน้ำท่วมโรงงานที่อยุธยา ความเดือดร้อนจึงบังเกิดขึ้น ต้องออกไปตระเวณหาซื้อน้ำดื่มมาตุนไว้ชั่วคราว หาไป 2 Supermarkets ก็อย่างที่บอกข้างต้น ไม่มีเหลือ จะมีก็แต่น้ำแร่ขวดละ 60 - 70 บาท วางเหงา ๆ เปล่าเปลี่ยวเดียวดายไร้มือคนสัมผัส มาได้ร้านสะดวกซื้อในปั๊มน้ำมันใกล้บ้าน ช่วยชีวิตไว้ แต่ขายยกแพคในราคาขายต่อขวด ก็ต้องยอม ยามนี้แล้ว คนกรุงต่างตระหนกวิตกกังวลกันถ้วนหน้าว่าน้ำจะเริ่มไหลเข้ามาท่วมกรุงเทพ หลังจากเพื่อนร่วมชาติจังหวัดต่าง ๆ กำลังได้รับความลำบากแสนสาหัสอยู่ คนกรุงกลัวอาหารจะไม่มีกิน ข้าวจะยากหมากจะแพงเยี่ยงอยู่ในสงคราม โรงงานผลิตสินค้าต่างปิดอพยพหนีน้ำท่วมกันหมด มาม่าจะไม่มีกิน ไก่จะไม่ออกไข่ ชาวนาจะไม่มีข้าวให้เก็บเกี่ยว ข้าวของจะหายาก มีเงินแต่ซื้ออะไรไม่ได้เสียแล้วหรืออย่างไร
ก็ได้แต่หวังว่าน้ำคงจะไม่ท่วมกรุงเทพรุนแรง อุโมงค์ผู้ว่า ฯ คงจะช่วยผ่อนหนักเป็นเบาให้เรา ๆ ชาว กทม.ไม่ต้องขนของหนีน้ำขึ้นที่สูง งู ตะขาบ ปลิง ไม่ต้องมาอาศัยเป็นเพื่อนร่วมบ้าน ขอให้ประเทศไทยพ้นจากภัยพิบัติด้วยเถิด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น