วันจันทร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

ผู้อพยพ

                          หลังน้ำท่วมรอบบ้านได้ 3 วัน ปริมาณน้ำสูงเกือบถึงเอวและเริ่มมีสีดำ เราพยายามป้องกันไม่ให้น้ำเข้ามาภายในรั้วบ้านอย่างเต็มที่ เครื่องสูบน้ำ 2 ตัวต้องทำงานกันอย่างหนักหนาสาหัสตลอด 24 ชั่วโมงเพื่อระบายน้ำออกนอกรั้วให้ไม่เข้าท่วมมาถึงตัวบ้าน แต่การใช้บริการสุขอนามัยในบ้านเริ่มมีปัญหา เมื่อเราใช้ห้องน้ำชั้นบน กลิ่นและน้ำเสียจะเอ่อในห้องน้ำชั้นล่าง แม้จะไม่มีน้ำเข้าภายในบ้าน แต่น้ำจากใต้ดินก็มีผลเหมือนกัน สุดท้ายเราเลยต้องทำใจเป็นผู้อพยพ โดยทางหมู่บ้านมีเรือจูงเข้ามารับเราออกไปถึงหน้าหมู่บ้านซึ่งมีระยะทางกว่า 2 กิโลเมตรเพื่อไปต่อรถออกไปสู่ถนนที่แห้งน้ำ ต้องยอมรับในความอดทนของผู้ให้บริการลากจูงเรือ ต้องลุยเดินอยู่ในน้ำซึ่งข้างใต้น้ำอาจจะมีงูหรือสัตว์ร้ายมีพิษต่าง ๆ คอยฉกกัดเอาได้ตลอดเวลา.







                          เราอพยพลี้ภัยมาไกลถึงอ่างศิลา ชลบุรี เนื่องจากคิดว่าเดินทางสะดวกที่สุดแล้ว พักอยู่ที่นี่ได้แค่ 5 วัน ก็ต้องอพยพต่อเนื่องจากที่พักมีผู้ลี้ภัยอื่นจองคิวต่อเต็มตลอดทั้งเดือน ยามนี้เป็นนาทีทองของโรงแรม รีสอร์ท คอนโด อพาทเมนท์ทุกที่ เรียกว่าจองพักกันยาวเป็นเดือน ๆ จนกว่าน้ำจะลดและสามารถกลับเข้าบ้านได้. อพยพต่อมาอยู่จอมเทียน เป็นคอนโดใกล้ชายหาดแต่ไม่เห็นชายหาด ที่นี่หาคนไทยด้วยกันแทบไม่เจอเลย มีแต่ฝรั่งต่างชาติเดินกันเต็มไปหมด ดูแล้วยังงง ๆ ว่านี่เราอยู่ Thailand หรือเปล่า ยิ่งเสาร์อาทิตย์รถติดสุด ๆ อาหารการกินรอคิวนานมากกว่าจะได้ทาน น้ำดื่มขวดลิตรหาซื้อยากมากได้น้ำ import มาจากมาเลเซียมาดื่มแก้ขัดแทน. คนทางบ้านส่งข่าวมาว่าน้ำล้อมรั้วบ้านยังสูงเกือบ 60 ซม. รถยนต์ยังแล่นไม่ได้ อยากกลับเข้าบ้านสุด ๆ คิดถึงบ้านมาก อยากให้น้ำลดไว ๆ




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น